Szczególnie zalecany jest:

-          do przepłukania powierzchni cięcia miazgi po jej przyżyciowej amputacji;

-          do wypłukania skrzepów krwi po przyżyciowej amputacji miazgi; 

-          do płukania kanałów korzeniowych po wyłuszczeniu miazgi w znieczuleniu;

-          do płukania kanałów korzeniowych z martwą miazgą;

-          do płukania kanałów o złożonej morfologii, z resorpcją wewnętrzną oraz z niezakończo-nym rozwojem korzenia;

-          w zabiegu jonoforezy hydroksylowej.

Zawiesina może być również używana do rozcieńczenia zbyt stwardniałej pasty wodorotlenkowo-wapniowej, a także do rozrabiania wodorotlenku wapnia lub wyrobu Biopulp^®. Wysokie pH zawiesiny nie wpływa negatywnie na właściwości alkaliczne tych preparatów.

Wyrób ze względu na postać dociera do zachyłków kanału i odgałęzień powodując ich silną i długotrwałą alkalizację – pH około 12,5.

Zawiesina wodorotlenku wapnia nie działa na warstwę mazistą kanału zęba.

Zawiesina ulega sedymentacji, po wstrząśnieniu uzyskuje się jednolite rozproszenie cząstek stałych w roztworze.

Wyrób może być używany jako przezroczysty lub mleczny płyn.

• Po przyżyciowej amputacji miazgi

Za pomocą strzykawki z igłą delikatnie przepłukać zawiesiną powierzchnię cięcia miazgi usuwając skrzepy krwi, delikatnie osuszyć jałową watką i przykryć nietwardniejącym preparatem wodorotlenku wapnia. Po założeniu podkładu odtworzyć koronę zęba.

• Po wyłuszczeniu miazgi w znieczuleniu

Po usunięciu miazgi i całkowitym opracowaniu kanału przepłukać jego światło używając strzykawki i igły. Igłę umieścić w kanale na głębokości o 1-2 mm mniejszej niż długość robocza. Następnie umieścić w kanale nietwardniejący preparat wodorotlenku wapnia
i założyć szczelne wypełnienie czasowe. Na następnej wizycie, po usunięciu preparatu z kanału, wypełnić ostatecznie jego światło.

Przed ostatecznym wypełnieniem kanału przepłukać jego światło roztworami używanymi powszechnie podczas opracowywania kanału np. podchlorynem sodu (preparat Chloran) lub kwasem cytrynowym.

Ostatecznego wypełnienia kanału nie wykonuje się podczas wizyty, na której wyłuszczono miazgę, gdy nie można uzyskać suchości kanału lub gdy lekarz nie dysponuje odpowiednią ilością czasu. W pozostałych przypadkach zaleca się leczenie jednowizytowe.

• Leczenie endodontyczne zębów z martwą miazgą

Po usunięciu zawartości kanału (mas martwiczych) i całkowitym jego opracowaniu przepłukać światło kanału używając strzykawki i igły. Dalsze postępowanie identyczne z procedurą stosowaną po wyłuszczeniu miazgi w znieczuleniu.

Zawiesina wodorotlenku wapnia nie działa na warstwę mazistą kanału zęba. Przed płukaniem kanału zawiesiną Apex zalecane jest usunięcie warstwy mazistej (stosując EDTA lub kwas cytrynowy), ponieważ po odsłonięciu ujść kanalików zębinowych znacznie łatwiejsze jest penetrowanie zawiesiny w obręb ich światła. 

• Płukanie kanałów z resorpcją wewnętrzną

Po całkowitym opracowaniu kanału przepłukać światło kanału używając strzykawki i igły. Roztwór rozpuszcza ewentualne pozostałości ziarniny odpowiedzialnej za resorpcję oraz alkalizuje środowisko.

Następnie do jamy resorpcyjnej wprowadzić nietwardniejący preparat wodorotlenkowo-wapniowy.

• Jonoforeza hydroksylowa

Watę nawiniętą na igle Millera nasączyć zawiesiną, tak by wata była wilgotna, lecz by preparat nie ściekał z igły, podłączyć do ujemnego bieguna aparatu do jonoforezy i wprowadzić do kanału na około 2/3 długości. Elektrodę bierną (dodatnią) pacjent trzyma zazwyczaj w dłoni. Zabieg trwa od kilku do kilkunastu minut. Przed jonoforezą kanał należy opracować i przepłukać zawiesiną. Przed wizytą, podczas której zostanie wykonany zabieg można do kanału wprowadzić nietwardniejący preparat wodorotlenkowo-wapniowy.

 

Opakowanie bezpośrednie: butelka z tworzywa sztucznego zawierająca 100 g wyrobu, zaopatrzona w dozownik (kieliszek).

Przechowywać w dokładnie zamkniętym opakowaniu, w temparaturze do 25ºC, w miejscu niedostępnym dla dzieci.